زندگینامه دکتر مسیح دانشوری اولین متخصص ریه در ایران

مسیح دانشوری درسال 1278 در ترشیز (کاشمر سابق) به دنیا آمد . وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به اتمام رساند و سپس جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت. پدر دکتر مسیح دانشوری از اهالی نیشابور؛ پزشکی برجسته، مشهور و ملقب به «حافظ الصحه مجدالحکماء» بود.

سه سال بعد از تولد مسیح،‌ خانواده وی از نیشابور به ترشیز می‌روند و در آنجـا سکونت می‌کنـند. مسیــح تا کــلاس 6 دبستان در ترشیز تحصیل می‌کند و بعد پدرش وی را برای ادامه تحصیل به مشهد می‌فرستد. بعد از دو سال تحصیل در مشهد،‌ مسیح دانشوری به تهران می رود و در مدرسه «سن لوئی» تحصیلات خود را تا 17 سالگی ادامه می دهد.

مسیح در همان سال به پدر خود اصرار کرد که باید در رشته طب تحصیل کند و برای این کار باید به فرنگ برود. پدرش وی را در سال 1302 به فرانسه فرستاد تا در رشته طب به تحصیل ادامه دهد.

دکتر مسیح دانشوری پس از خاتمه تحصیلات در رشته بیماریهای ریوی و سل از فرانسه مراجعت کرد و بیمارستان مسیح دانشوری فعلی را محلی مناسب برای تبدیل به یک مرکز استراحت و درمان بیماران مبتلا به سل یافت و در این زمینه تلاش فراوانی کرد و در 26 مرداد ماه 1316 شمسی این مرکز رسما به عنوان آسایشگاه سل شاه آباد افتتاح شد. پس از آن دکتر مسیح دانشوری به معالجه و درمان بیماران مبتلا به سل پرداخت و در این راه زحمات فراوانی کشید.

بنظر می‌رسد دکتر پس از مراجعت به ایران، با توجه به کوچک بودن شهر کاشمر و از سوی دیگر احساس این که در پایتخت بیش از شهرستان به وجود او نیاز است در تهران ماند و به مداوای بیماران مشغول شد.

از جمله بیمارانی که با تلاش وی از مرگ نجات یافتند شخصی به نام "رزاق منش" بود که از ثروتمندان پایتخت به شمار می‌آمد. لذا پس از بهبود با کمک یکدیگر بیمارستان رزاق منش را در تهران احداث نمودند. وی در تاسیس چند بیمارستان دیگر همچون بیمارستان ابوعلی و بیمارستان فیروزآبادی نقش محوری داشت.

 مسیح دانشوری سرانجام در سال 1347 در تهران درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.