دانشمندان مسلمان پیشگام در ایجاد بیهوشی

(نوآوری های اطبای ایرانی در علم پزشکی)

روش دانشمندان اسلامی در تسکین درد، اصیل و واقعا مفید بود. برخلاف روش هندی، یونانی یا رومی که آشامیدنی های هوش زدا و مستی آو به کار گرفتند. این روش در آماده سازی برای عمل جراحی ( بیهوشی معمولی ) استفاده می شد.

این کشف هم ابتدا به نام طبیبی اروپایی و بعدها به نام مکتب اسکندریه معروف شد. در حالی که در حقیقت آن را از دانشمندان اسلامی آموخته بودند. در این روش تکه های کوچک اسفنج را با عصاره ای از حشیش، بسلی و بنگ آغشته می کردند و در آفتاب میخشکاندند.

هنگام مصرف آن تکه اسفنج را دوباره مرطوب می کردند و داخل بینی بیمار فرو می بردند، به این ترتیب مخاط بینی آن مواد را جذب می کرد و بیمار به خواب عمیق بیهوشی فرو می رفت، طوری که درد تحمل ناپذیر جراحی یا قطع اعضا و جوارح بدن را احساس نمی کرد.

رازی نخستین بار در تاریخ پزشکی جهان بیهوش کننده های عمومی استنشاقی را به صورت اسفنج بیهوشی به کار برد.