معرفی کتاب کفایه المنصوری اثر ابن الیاس شیرازی
(معرفی کتب طبی سنتی ایران)
« کفایه منصورى» یا« کفایه مجاهدیه»، به زبان فارسى، کتابى است بسیار ارزشمند و در دو بخش طب نظرى و طب عملى تدوین شده و علىرغم اختصار، از جامعیت ویژهاى برخوردار است. مؤلف، پس از اشاره به مقام والاى انسان در عالم طبیعت و جایگاه ارزنده علم پزشکى چنین مىگوید:« چون اضعف عباد الله و اعجز الناس، منصور بن محمد بن یوسف بن احمد بن الیاس، فقیه الناس- احسن الله عواقب داریه و غفر له و لوالدیه- بدین علم و مطالعه کتب این قسم استعمال و اشتغال نموده و به حکم خذ العلم من افواه الرجال، درر فوائد و غرر فرائد از السنه استادان این فن مىربود... تا مختصرى جامع که در هر باب اشارتى رفته باشد و... تألیف کند( کفایه منصورى، ص 2- 3).
ساختار
این کتاب، مشتمل بر 2 فن است. فن اول، داراى 2 قسم است. قسم اول، مشتمل است بر 4 مقاله که اولى، شامل 4 باب و بقیه هرکدام، داراى 2 بابند. قسم دوم، شامل 5 مقاله است که به ترتیب مشتملند بر 2، 20، 3، 7 و 4 باب. فن دوم، مشتمل است بر 2 مقاله که اولى، داراى 7 و دومى، شامل 20 باب است.
بسیارى از ابواب، خود، مشتمل بر چند فصل جداگانه اند.
گزارش محتوا
« کفایه منصورى»، از جمله نگاشته هاى طبى جامع به زبان فارسى است. در این اثر، مؤلف با بیانى شیوا و خلاصه، دوره اى کامل از طب سنتى، شامل کلیات، معالجات، ادویه شناسى و قرابادین را به رشته تحریر درآورده است. وى، اثرى مختصر و جامع نگاشته تا براى همه مردم مفید و سودمند باشد.
ترتیب و تدوین مطالب نگاشته شده، ترتیبى منطقى و حساب شده است.
این اثر، علىرغم اختصار، مورد توجه بسیارى از اطباى بعدى قرار گرفته و این نشانگر اهمیت و جایگاه علمى آن است.
فن اول کتاب، در تبیین دو قسم طب نظرى و عملى است. در بخش طب نظرى، موضوعاتى همچون« اسباب مادى صحت»،« اسباب صورى صحت»،« اسباب فاعلى صحت» و« احوال و اعراض و علامات» مطرح شده است و در بخش طب عملى، از مسائلى مانند« حفظ صحت و معالجات کلى»،« امراض اعضا از سر تا قدم و علاج آنها»،« حمیات» و« امراض بدن حیوانات زهردار و دفع ضرر آنها» سخن به میان آمده است.
فن دوم، در ذکر ادویه و اغذیه و اشربه است و مشتمل بر موضوعاتى از قبیل« طبایع ادویه و تأثیر آنها»،« حبوبات»،« لحوم و البان»،« فواکه و شیرینى»،« سبزیجات»،« ادویه»،« ریاحین و طیوب» و« داروهاى مرکب و کیفیت ترکیب آنها» مىباشد.
وضعیت کتاب
« کفایه منصورى»، در سال 1206 ق( 1888 م)، در لکهنو، در 252 صفحه چاپ سنگى شده است.
همراه این اثر، رسالهاى پیرامون چوب چینى از مؤلفى ناشناس در چهار صفحه چاپ شده است.