معرفی دکتر  یاکوب ادوارد پولاک‏

« دکتر یاکوب ادوارد پولاک» در سال 1818 م در منطقه بوهمیاى آلمان به دنیا آمد. از اولین پزشکان خارجى بود که به دعوت میرزا تقى خان امیرکبیر وارد ایران شد تا به تدریس پزشکى و جراحى در دارالفنون بپردازد.
وى گرچه معلم طب و جراحى بود، ولى خود سمت خویش را داروسازى نوشته است. ظاهراً استخدام او هم به عنوان معلم داروسازى یا حکمت که مجموعه معلومات طبى آن عصر بوده، صورت گرفته است. کتاب‏هاى مهمى نیز در این زمینه به دستیارى شاگردان خود تألیف کرد که معرّف همیشگى اوست. او در میانه سال‏هاى 1860- 1851 م در ایران زیسته و در سال 1855 م پس از مرگ دکتر کلوله و پیش از استخدام دکتر طلوزان، به عنوان طبیب مخصوص ناصرالدین شاه انجام وظیفه مى‏کرده است. او پس از ده سال اقامت در ایران به وطن خود بازگشت و کتابى درباره ایران نوشت، به نام« ایران، سرزمین و مردم آن». او علاوه بر این کتاب، آثار دیگرى نیز درباره ایران انتشار داده است. او در سال 1883 م بار دیگر به ایران سفر کرد و به مطالعه و تحقیق در منطقه الوند پرداخت.
وى در مریض‏خانه دولتى که نخستین بیمارستان مدرن ایران بود، به کار پزشکى مى‏پرداخت و اولین کتاب مرجع آناتومى را در ایران نوشت که توسط یکى از شاگردانش به نام میرزا محمدحسین افشار به فارسى ترجمه شد.
وى در مدتى که در ایران بود، فارسى را فراگرفته و به روانى صحبت مى‏کرد. او به مناطق مختلف ایران سفر کرد و تمام چیزهایى را که مى‏دید، در خاطراتش به رشته تحریر درآورد. کتاب خاطراتش در سال 1982 به فارسى نیز ترجمه شد.
وى سرانجام در سن 72 سالگى در شهر وین درگذشت. وى از برجسته‏ ترین و تاثیرگذارترین معلمین دارالفنون بود.