نگاهی به پرستاری در ادیان اسلام و یهودیت

«کعیبه بنت اسد الاسلامیه» که به «رفیده الاسلامیه» مشهور است به عنوان اولین پرستار اسلام به‌شمار می‌رود. وی در جنگ بدر شیوه‌های استاندارد مراقبتی را برای سربازان مجروح به کار گرفت.

به عنوان مثال دادن آگاهی‌های لازم به کادر پرستاریش در مورد ضروریات پزشکی و بهداشتی، مدیریت کردن مراقبتهای اورژانسی، یا چگونگی حمل و مراقبتهای مجروحان در انتقال به بیمارستانهای نظامی. مدت‌ها قبل از سازماندهی و ساختار بندی مراقبتهای پزشکی در جهان غرب، «الاسلامیه» یک مدرسه پرستاری بنیاد نهاد که در آن به توسعه نظری و اساسی برای چگونگی انجام حرفه‌ای پرستاری پرداخته شد. در طول «دوران طلایی اسلام»، پزشکی در جهان اسلام قدم‌های بلندی را رو به جلو برداشت و دستاوردهای ارزنده‌ای کسب کرد به‌طور مثال کتاب مشهور و ارزنده «قانون در طب» و همچنین دیگر آثار پزشک مشهور ایرانی، ابن سینا تا قرنها در اروپا تدریس می‌شد و نقش بزرگی در توسعه نظری علم مراقبت و پزشکی در اروپا را داشت. استانداردهای بهداشتی به شدت مورد توجه قرار گرفتند و مراقبتهای روانی نیز در شاخه اختصاصی خود پیشرفت نمود. ساخت اولین بیمارستان اسلامی را هارون الرشید، خلیفه عباسی در بغداد در سال 805 میلادی نسبت داد. این بیمارستان دارای بخش مراقبت از بیماری‌های لاعلاج و همچنین بخش آموزش و بود.

در نوشته‌های یهودی مثل تورات و تلمود دستورها ی مکتوب پیشرفته‌ای در رابطه با بهداشت و تغذیه وجود دارد، مثلاً معاینه ی حیوانات ذبح شده برای جلوگیری از استعمال مواد غذایی فاسد شده یا قرنطینه کردن و مراقبت از کسانی که بیماری‌های واگیردار دارند جهت حفاظت از مردم همچنین می‌توان به یکی از مجموعه فرامین یهود به نام Tzedakahکه به فرامین نیکوکاری معروف اند، این فرمان‌ها زنان را نیز مانند مردان به نیکوکاری و تعهد نسبت به هم نوعشان متعهد می‌کنند. این فرامین بعدها مقدمه ساز خلق آثار معروفی همچون هفت اثر دلسوزی، که آن‌ها به آثار هنری در زمینه پرستاری تعلق دارند و در حقیقت اساس کارهای اجتماعی و مدنی در جوامع یهود و سازمان‌های حمایت و مراقبت از فقرا در قرون بعدی در محله‌های یهود نشین اروپایی (گتو) هستند را به تصویر می‌کشند.

منبع: ویکی پدیا